Superwizja jest standardem pracy każdego dobrego psychoterapeuty. Superwizja jest potrzebna psychoterapeucie w prawidłowym zrozumieniu i poprowadzeniu procesu psychoterapii. Superwizja jest m.in. procesem uczenia się, w którym psychoterapeuta pracuje z superwizorem nad wzbogacaniem własnych umiejętności i doświadczenia zawodowego, które docelowo mają służyć klientowi zgłaszającemu się po pomoc.
Spotkania superwizyjne mogą mieć charakter indywidualny (z jednym superwizorem) lub grupowy (w tzw. grupie Balinta złożonej z kilku psychoterapeutów i jednego certyfikowanego superwizora). W trakcie sesji superwizyjnych przedstawiana jest historia relacji terapeutycznej z wybranym pacjentem (z zachowaniem pełnej anonimowości). Głównym zadaniem superwizji jest stworzenie przestrzeni do refleksji dla superwizanta, aby mógł on w bezpiecznej atmosferze przyglądać się swojej pracy z pacjentem, własnym reakcjom, obserwowaniem tego co w związku z tym dzieje się w relacji terapeutycznej itp. Superwizor jest otwarty na eksplorację zgłaszanych treści, nie udziela prostych rad, nie rozwiązuje bezpośrednio problemu za superwizanta, ale pomaga zrozumieć pacjenta wtedy gdy dla psychoterapeuty jest to trudne. Terapeuta ma możliwość zwiększania samoświadomości w pracy zawodowej, co w konsekwencji wpływa na jakość udzielanej przez niego pomocy.
Swoją pracę poddaję regularnej superwizji u certyfikowanego superwizora Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej- mgr Pawła Glity. Uczestniczę w grupie Balinta oraz korzystam z superwizji indywidualnych.